Web Analytics Made Easy - Statcounter

ایتنا - لخته خون در پا در واقع ترومبوز ورید عمقی (دی‌وی‌تی) است که اگر بدون درمان در بدن باقی بماند، عواقب شدیدی خواهد داشت. در حالی که تشخیص سریع و مراقبت صحیح، خطر ابتلا به مشکلات شدید را کاهش می‌دهد.
ممکن است ندانید که لخته خون در پا دارید. در بسیاری از موارد، علائم فیزیکی به‌عنوان موارد جزئی محسوب می‌شوند، یا در نتیجه افزایش سن نادیده گرفته می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در برخی موارد لخته خون علائم آشکار ندارد و ممکن است علامتی مشاهده نشود. بنابراین تا زمانی که مشکلات جدی و شدید رخ ندهد متوجه نخواهید شد.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، مطلع بودن از علائم لخته شدن خون در ساق پا، به تعیین زمان لازم برای درمان کمک می‌کند.

لخته خون کجای پا تشکیل می‌شود؟
شایع‌ترین محل برای تشکیل لخته‌خون در پاها، وریدهای عمیق و بزرگ ساق پا، ران یا لگن است. این سیاهرگ‌ها رگ‌های خونی اصلی‌اند که خون را به قلب باز می‌گردانند.

لخته‌های خون زمانی تشکیل می‌شوند که حادثه‌ای مانند جراحت یا جراحی در لگن یا پاها باعث آسیب به پوشش رگ خونی می‌شود و آن را باریک می‌کند. لخته‌های خون همچنین زمانی که ترکیب خون شما تغییر کند و آزادانه جریان نداشته باشد، راحت‌تر تشکیل می‌شوند.

لخته‌‌شدن خون در پا اتفاق می‌افتد، زیرا خطر آزاد شدن یک قطعه از لخته‌ خون وجود دارد. اگر این اتفاق بیفتد، لخته از طریق جریان خون عبور می‌کند و جریان خون به ریه‌ها را مسدود می‌کند. این مشکل شدید آمبولی ریه نامیده می شود و اگر سریع درمان نشود، خطر مرگ را در‌پی خواهد داشت.

هنگامی که لخته‌خون پا در جای خود باقی بماند، باعث ایجاد وضعیتی می‌شود که «سندرم پس از ترومبوتیک» نامیده می‌شود. این مشکل باعث آسیب دائمی دریچه‌های وریدهای پا می‌شود و در نتیجه درد، تورم و زخم ساق پا را ایجاد می‌کند.

عوامل خطر برای لخته‌شدن خون در پا
وجود مواردی مانند سابقه خانوادگی لخته شدن خون، سن بالا، بی‌تحرکی طولانی‌مدت به دلیل بیماری، آسیب، سفر طولانی‌مدت یا سبک زندگی، کم‌آبی بدن، سیگار کشیدن، چاقی، مصرف هورمون‌ها در قرص‌های ضد بارداری یا هورمون درمانی جایگزین یائسگی، جراحی یا ضربه فیزیکی و بارداری، خطر لخته شدن خون در پا را افزایش می‌دهد.

برخی از شرایط پزشکی مانند دیابت، سرطان، فشار خون یا کلسترول بالا که باعث التهاب مزمن می‌شوند هم در افزایش خطر لخته‌شدن خون در پا موثرند.

نشانه‌های لخته‌شدن خون در پا
• درد ضربان‌دار که معمولا در یک ناحیه از یک ساق پا یا ران، هنگام راه رفتن یا ایستادن، متمرکز می‌شود و مانند گرفتگی عضلانی است.
•  تورم، که به‌طور ناگهانی در ناحیه آسیب‌دیده یا در امتداد سیاهرگ در پای آسیب‌دیده رخ می‌دهد.
•  قرمزی ناشی از التهاب، که معمولا در ناحیه آسیب‌دیده پخش می‌شود.
•  احساس گرما، (معمولا نشانه‌ التهاب است) در ناحیه‌ای از پا که متورم یا دردناک است.
•  تنگی نفس که بدون هیچ دلیل واضحی رخ می‌دهد.
•  ضخیم‌شدن یا سفت شدن ورید پا که طناب نامیده می‌شود.

نشانه‌های غیر‌قابل‌مشاهده و ناپیدای لخته‌شدن خون در پا
از آنجایی که وریدهای عمقی پا از روی پوست دیده نمی‌شوند، لخته خون در پا می‌تواند نامرئی باشد.

حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از لخته‌های خونی پا مورد‌توجه قرار نمی‌گیرند، زیرا علائم معمولی ایجاد نمی‌کنند. برخی از افراد تا زمانی که به آمبولی ریه نرسد و مشکلات جدی ایجاد نکند، نمی‌دانند به این بیماری مبتلا شده‌اند.
 
چگونه خطر ابتلا به لخته‌شدن خون در پا را کاهش بدهیم؟
با بررسی عوامل خطر ابتلا به این بیماری می‌توان آن را کاهش داد.

برای کاهش خطر لخته‌شدن خون در پا می‌توانید از راهکارهای زیر بهره‌مند شوید:
•  فعال بمانید و تا جایی که می‌توانید تحرک داشته باشید.
•  لباس‌های گشاد بپوشید و به‌خصوص از جوراب استفاده کنید.
•  در صورت تجویز پزشک از جوراب‌های فشاری یا جوراب‌های گردش خون استفاده کنید.
•  پاهای خود را در فواصل زمانی معین در طول روز ۱۲ سانتی‌متر بالاتر از قلب خود قرار دهید.
•  اگر اضافه وزن دارید حتما برای کم کردن آن اقدام کنید.
•  در صورت امکان، بیش از یک ساعت در یک زمان ایستاده یا نشسته نمانید، به‌ویژه اگر سفر می‌‌کنید و سفرتان بیش از چهار ساعت طول می‌کشد.
•  اگر قرار است در یک سفر طولانی بنشینید، وضعیت نشستن خود را تا حد امکان تغییر دهید.
•  اگر در حالت نشسته‌ قرار دارید و نمی‌توانید برای مدت طولانی حرکت کنید، انگشتان پا را به سمت جلو بکشید و خم کنید و با پاهای خود دایره‌هایی ایجاد کنید تا خون شما به گردش درآید.
•  مصرف نمک را در رژیم غذایی‌ خود کاهش دهید.
•  مراقب صدمه خوردن پاهایتان باشید و از آن اجتناب کنید.

در مورد خطر لخته‌شدن خون در صورت مصرف هورمون‌ها برای پیشگیری از بارداری یا درمان جایگزین، یا در طول بارداری و بلافاصله پس از آن، با پزشک صحبت کنید.

داروهای ضد انعقاد خون
اگر خطر ابتلا به لخته‌خون در پا زیاد است یا با لخته خون مواجه‌اید، پزشک برای درمان یک داروی ضد انعقاد تجویز می‌کند. این داروها که رقیق‌کننده‌های خون نیز نامیده می‌شوند، روی عوامل لخته‌کننده خون کار می‌کنند تا از تشکیل لخته‌های جدید و افزایش اندازه لخته‌های موجود جلوگیری کنند. درمان ضد انعقاد، درمان اولیه استاندارد برای معضل لخته‌خون پا است.

اگر در مورد علائم نشان‌دهنده لخته‌خون در پاهایتان مطمئن نیستید با متخصص یا پزشک تماس بگیرید.

لخته‌شدن خون در پا یک مشکل جدی است. دانستن علائم لختگی خون در پا به تشخیص سریع و شروع درمان به‌موقع موثر است. اگر عوامل خطر لخته خون در ساق پا را حس کردید، این درد و تورم پا را جدی بگیرید و به متخصص مراجعه کنید.

اگر اخیرا جراحی کرده‌اید، پیروی از دستورالعمل‌های بعد از عمل برای کاهش خطر لخته‌شدن خون در پایتان بسیار مهم است. دستورالعمل‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•  بالا بردن پای تخت‌
•  انجام تمرینات خاص مانند چرخش مچ پا و بالا و پایین بردن پاهای خود چندین بار در روز
•  مصرف داروهای ضد درد برای امکان حرکت تا حد امکان
•  مصرف داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده‌های خون) در برخی موارد
•  پوشیدن جوراب‌های فشاری 

منبع: ايتنا

کلیدواژه: لخته شدن خون واریس ناراحتی قلبی بیماری قلبی لخته خون در پا خطر ابتلا ضد انعقاد ساق پا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۸۱۷۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نخودفرنگی وزن را کاهش می‌دهد؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز نخود فرنگی علاوه بر خوشمزه بودن گنجینه کوچکی از مواد مغذی هستند که دارای فواید بسیاری برای سلامت بدن می باشند. برخی افراد علاقه ای به خوردن آن ندارند، اما باید بدانند که حتما در ذائقه خود باید تغییر ایجاد کنند. نخود فرنگی دارای آمینو اسیدهای ضروری، سیستئین، لیسین و بسیاری از مواد مغذی مهم مانند پروتئین ها، ویتامین B، ویتامین E، نشاسته و چربی ها است. نخودفرنگی از محدود حبوباتی است که هم بصورت خام و هم پخته، جزء سبزیجات تازه محسوب می گردد. در مطلب قبلی خواص نخود فرنگی را کامل گفتیم و حالا در این بخش اثر این نخودهای سبز کوچک را در لاغری و کاهش وزن بیان خواهیم کرد.

بیشتر بخوانید:

افرادی که در فصل گرما کمتر آب می‌خورند بخوانند

کاهش وزن با نخود فرنگی؟

افزایش وزن و تغییر سایز به دلیل سبک زندگی ناسالم و مصرف غذاهای پرچرب و کالری به وجود می آید. برای تغییر در رژیم غذایی بهتر است انواع مختلف غذاها را دریافت کنید، نخودفرنگی یکی از مواد غذایی مهمی است که در کاهش وزن موثر است. نخودفرنگی به طور طبیعی یک ماده غذایی کم کالری، کم چرب، حاوی پروتئین، فیبر و بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی است. به طور کلی هر فنجان نخودفرنگی حاوی ۱۳۴ کالری است اما فیبر بالایی دارد، به همین دلیل برای کاهش وزن بسیار مناسب است. اگر مایل به کاهش وزن خود هستید، سوپ سبزیجات خود را با افزودن نخودفرنگی تکمیل کنید. این سوپ با فیبر و پروتئین بسیار، احساس سیری در شما ایجاد کرده و جلوی اشتهای شما را می گیرد. این سوپ را قبل از غذای اصلی میل کنید تا غذای کمتری بعد از آن مصرف نمائید. زیرا این سوپ حجم زیادی از معده شما را اشغال کرده و از پرخوری جلوگیری می کند.

مواد مغذی نخود فرنگی

سه چهارم فنجان نخود فرنگی دارای ۱۰۰ واحد کالری است، مقدار پروتئین آن از یک چهارم فنجان بادام یا یک قاشق غذا خوری کره بادام زمینی بیشتر است. هر فنجان نخود فرنگی ۸ گرم فیبر و ۲۸ درصد فیبر مورد نیاز روزانه را تامین می کند. بسیاری از افراد فیبر کافی در طول روز مصرف نمی کنند، که می توانند با افزودن نخودفرنگی به غذای خود، فییبر مورد نیاز را دریافت کنند.
علاوه بر فیبر و پروتئین منبع مناسبی از ویتامین های گروه B، ویتامین A، ویتامین C، بتا کاروتن، آهن، منیزیم و ویتامین K است.

آیا مصرف نخود فرنگی، موجب چاقی می شود؟

تحقیقات بخش سلامت دانشگاه هاروارد نشان می دهد که میان افزایش مصرف سبزیجات نشاسته ای و بالا رفتن وزن ارتباطی وجود دارد. به طوری که نخودفرنگی را نیز یکی از عوامل افزایش وزن می دانند. در این مطالعه از اطلاعات یک پرسشنامه تغذیه ای استفاده شد که خطاهای محاسباتی داشت. این که بدانیم چه غذایی را در باید در کنار این سبزیجات استفاده کنیم، اهمیت بسیاری دارد.

با اینکه تحقیقات نشان داده است افزایش مصرف سبزیجات نشاسته ای باعث بالا رفتن وزن می شود اما تحقیقات دیگری نیز ثابت می نماید افزایش مصرف فیبر در برنامه غذایی به کاهش وزن کمک می کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228762 برچسب‌ها دانستنی ها

دیگر خبرها